.jpg)
Poetic Intelligence for Leaders
Babis Michailidis
Θεματικές Ενότητες (Modules)
Οι ακόλουθες Θεματικές Ενότητες (Modules) μπορούν να συνδυαστούν ανάλογα με τα Πεδία Εφαρμογής, δηλαδή, Προσωπική Ανάπτυξη & Ευημερία, Επαγγελματική Ανάπτυξη & Καριέρα, Επιχειρηματικές Δεξιότητες ή Δεξιότητες Ταυτότητας Μάρκας (Brand Identity) - για να προσαρμοστούν στις συγκεκριμένες ανάγκες των συμμετεχόντων.
Επιπλέον, μπορούν να υλοποιηθούν ανεξάρτητα, σε διάφορες μορφές, όπως σεμινάρια, βιωματικά και διαδραστικά εργαστήρια, διαλέξεις, συνέδρια κ.λπ. ανάλογα με τις ειδικές απαιτήσεις.
Ανεξάρτητα από την επιλεγμένη μορφή, η κάθε Ενότητα είναι σχεδιασμένη έτσι ώστε να είναι πρακτική και αποτελεσματική, δημιουργώντας μετασχηματιστικές μαθησιακές εμπειρίες που ενδυναμώνουν τα άτομα και τους οργανισμούς να αξιοποιήσουν πλήρως τις δυνατότητές τους.
ΘΕ1: Η Ποίηση ως Εργαλείο Ανάπτυξης της Καινοτόμου Σκέψης (Out-of-the-Box)
Η ικανότητα στρατηγικής και δημιουργικής σκέψης είναι ζωτικής σημασίας για τους ηγέτες στο σημερινό ταχέως εξελισσόμενο επιχειρηματικό περιβάλλον. Ένας αντισυμβατικός αλλά ισχυρός τρόπος για την ανάπτυξη αυτών των δεξιοτήτων είναι η ενασχόληση με την Ποίηση και την «εννοιολογική μεταφορά».
Οι συμμετέχοντες θα διαβάσουν και θα ερμηνεύσουν ποιήματα του Καβάφη, του Σεφέρη, του Ελύτη, του Καζαντζάκη κ.α. Θα δημιουργήσουν και θα μοιραστούν τις δικές τους στρατηγικές «εννοιολογικές μεταφορές» για να εξασκηθούν στην αντίληψη των προκλήσεων και των ευκαιριών με νέους τρόπους.
ΘΕ2: Αυτογνωσία και Προορισμός: η "Ιθάκη" ως Οδηγός Ηγεσίας
Η σημασία της Αυθεντικής Ηγεσίας συναντά την ποιητική αναφορά του Καβάφη στην «Ιθάκη». Σε αυτό το σεμινάριο, αναδεικνύονται οι διαστάσεις της αληθινής ηγεσίας, ο ρόλος της εμπνευσμένης καθοδήγησης και η διαδρομή προς τον στόχο, όπως αυτό φαντάζεται στην Ιθάκη του Καβάφη.
Οι συμμετέχοντες θα εξετάσουν πώς η αναζήτηση του ταξιδιού είναι εξίσου σημαντική με τον προορισμό. Με μια συνδυαστική προσέγγιση ανάμεσα στην ποίηση και την ηγεσία, το σεμινάριο αυτό υπόσχεται να εμπνεύσει και να διαμορφώσει μια νέα κατανόηση του τι σημαίνει να «οδηγείς» με αυθεντικότητα και σοφία.
ΘΕ3: Ηγετικοί ρόλοι & Συμπεριφορές: "Το Πιόνι" του Καβάφη ως Καταλύτης
Ο Πλάτωνας στην Πολιτεία τονίζει πως η αρμονία του συνόλου και η υπερίσχυση της δικαιοσύνης βρίσκουν εφαρμογή, όταν κάθε μέλος του συνόλου βρίσκεται στη σωστή θέση και μέσα στα όριά του πράττει αυτό που του αναλογεί.
Η αξία που έχει, άλλωστε η προσπάθεια και το έργο κάθε ατόμου χωριστά -εμφανής στο έργο του Πλάτωνα-, δίνεται από τον Καβάφη με το απλό και εξαιρετικά παραστατικό παράδειγμα της ανταπόκρισης που έχει η θυσία που επιχειρεί και ολοκληρώνει το πιόνι. Δεν διεκδικεί για τον εαυτό του τιμές ή πρωτεία, αγωνίζεται με ανιδιοτέλεια και δείχνει την έκταση που μπορεί να λάβει η συμμετοχή του αν αξιοποιηθεί πλήρως.
ΘΕ4: Διδάγματα Θάρρους, Ευθύνης & Επιρροής από τις "Θερμοπύλες" του Καβάφη
Η ηγεσία δεν έχει να κάνει με τίτλους, κύρος και επιβολή της εξουσίας. Ηγέτης είναι οποιοσδήποτε αναλαμβάνει την ευθύνη να αναγνωρίσει τις προοπτικές των ανθρώπων και των ιδεών, και έχει το θάρρος να βοηθήσει αυτές τις προοπτικές να εξελιχθούν.
Η τολμηρή ηγεσία είναι μια σύνθεση από δεξιότητες και πρακτικές που οποιοσδήποτε μπορεί να διδαχθεί. Η μάθηση και η αλλαγή είναι που απαιτούν από εμάς θάρρος, δύσκολες συζητήσεις και ουσιαστική δέσμευση. Αν είναι εύκολο; Όχι. Δεν είμαστε πάντα έτοιμοι να επιλέξουμε το θάρρος αντί για τη βολή μας. Αν αξίζει το κόπο; Πάντα. Θέλουμε να είμαστε γενναίοι, τόσο στη ζωή όσο και στη δουλειά μας. Γι' αυτό βρισκόμαστε εδώ.
ΘΕ5: Περιοριστικές Πεποιθήσεις και Αντίληψη: Τα "Τείχη" του Καβάφη
Με ένα εξαιρετικά παραστατικό συμβολισμό, ο Καβάφης παρουσιάζει τους περιορισμούς που τίθενται στη ζωή μας ως τείχη, καθιστώντας έτσι πιο έντονη την εικόνα του εγκλωβισμού. Τα τείχη που φυλακίζουν τον ποιητή είναι οι διάφοροι περιορισμοί που επιβάλλονται στους ανθρώπους και ενδέχεται να είναι είτε κοινωνικοί περιορισμοί είτε θρησκευτικοί είτε ακόμη και οικονομικοί. Οι άνθρωποι δεν τελικά δεν είναι ελεύθεροι όσο πιστεύουν εφόσον κάθε τους πράξη ρυθμίζεται από κοινωνικές, θρησκευτικές, πολιτικές, πολιτισμικές πεποιθήσεις.
Ο ποιητής δεν άκουσε ποτέ τους χτίστες γιατί τα τείχη αυτά δεν δημιουργήθηκαν ξαφνικά, τα τείχη προϋπήρχαν, εκείνο που επήλθε τώρα για τον ποιητή είναι η συνειδητοποίηση του γεγονότος ότι δεν είναι ελεύθερος να πράττει και να επιθυμεί οτιδήποτε θέλει.
ΘΕ6: Στρατηγική Προόραση: "Σοφοί δε Προσιόντων" του Καβάφη
Ο Καβάφης αξιοποιεί το έργο του Φιλόστρατου «Τα ες τον Τυανέα Απολλώνιον», απ’ το οποίο αντλεί και αναπτύσσει τη διαπίστωση πως οι σοφοί είναι σε θέση να αντιληφθούν νωρίτερα απ’ τους άλλους ανθρώπους τις επερχόμενες αλλαγές, προσδίδοντάς τους την αναγκαία στρατηγική διορατικότητα.
Τη στιγμή που οι πολίτες δεν «ακούν» και δεν αντιλαμβάνονται καμία απ’ τις ενδείξεις της επερχόμενης αλλαγής· τη στιγμή που οι πολίτες διαμορφώνουν τα προγράμματά τους και κάμουν τα σχέδιά τους με βάση την υπάρχουσα κατάσταση, οι σοφοί έχουν ήδη αντιληφθεί και κατανοήσει την αναπότρεπτη ανατροπή που έρχεται.
ΘΕ7: Φόβος & Αλλαγή: Η Τέχνη της Διαχείρισης της Απώλειας
"Απολείπειν ο Θεός Αντώνιον"
Ο Καβάφης αναφέρεται στην αξία που έχει η διατήρηση της αξιοπρέπειας μπροστά στην απώλεια. Η κρίσιμη στιγμή που ο Αντώνιος αντιλαμβάνεται ότι η ήττα του είναι δεδομένη και ότι όλα όσα απέκτησε στη ζωή του και όλα όσα σχεδίαζε για το μέλλον του, φτάνουν στο τέλος τους, έχει ιδιαίτερη αξία, καθώς ακριβώς εκείνη τη στιγμή θα πρέπει να σεβαστεί τον εαυτό του και να μη φανεί λιπόψυχος.
Έστω κι αν μέσα μας νιώθουμε την ένταση του πόνου, θα πρέπει να μην λυγίσουμε μπροστά στην καταστροφή, θα πρέπει με κάθε τρόπο να μάθουμε να διαχειριζόμαστε την απώλεια, ως ένα "κόμβο μετασχηματισμού".
ΘΕ8: Το Ταξίδι της Εξέλιξης - Νόμοι & Χαρακτηριστικά «Οδύσσεια» του Καζαντζάκη
Σε αντίθεση με την άκαμπτη και μηχανιστική αντίληψη των οργανισμών ως προβλέψιμων μηχανών, οι σύγχρονοι στοχαστές της στρατηγικής διοίκησης, τους αντιμετωπίζουν ως πολύπλοκες, συνεχώς εξελισσόμενες, «ζώσες οντότητες». Συνεπώς, για να είμαστε αποτελεσματικοί στους οργανισμούς μας, πρέπει να αντικαταστήσουμε τη γραμμική σκέψη για το πώς λειτουργούν οι οργανισμοί, με μη γραμμικές – βιολογικές προσεγγίσεις – εφαρμόζοντας τις αρχές της δυναμικής του «οργανικού» συστήματος.
Ο Οδυσσέας έχει επιστρέψει στην Ιθάκη και αποφασίζει να ξαναφύγει για πάντα στις θάλασσες και στους μεγάλους δρόμους του κόσμου.
ΘΕ9: Σκέψου σαν τον Λεονάρντο – Ξύπνησε τη Δημιουργικότητά σου!
O Λεονάρντο Ντα Βίτσι είναι ένας μύθος. Έχει χαρακτηριστεί ως η προσωποποίηση του "Αναγεννησιακού" ανθρώπου. Όχι άδικα. Υπήρξε μια πολύπλευρη προσωπικότητα. Ζωγράφος, γλύπτης, εφευρέτης, αρχιτέκτονας, μηχανικός, επιστήμονας. Σπάνιος ως άνθρωπος, ιδιοφυία.
Η ιδιοφυία του Ντα Βίντσι δε βρίσκεται μόνο σε όσα δημιούργησε, αλλά και σε όσα μπορεί να μας εμπνεύσει να δημιουργήσουμε εμείς. Οι άνθρωποι είναι προικισμένοι με απεριόριστες δυνατότητες μάθησης και δημιουργικότητας. Ο κάθε άνθρωπος μπορεί να φέρει στην επιφάνεια τις δικές του κρυμμένες επιδεξιότητες, ακολουθώντας το παράδειγμα του Λεονάρντο ντα Βίντσι.
ΘΕ10: Η Δύναμη της Εξιστόρησης (Storytelling): Ένα εργαλείο Πειθούς
Η κβαντική σκέψη είναι το σύγχρονο "υπερόπλο" που θα σας δώσει πλεονέκτημα στην Νέα Κβαντική Πραγματικότητα. Η ικανότητα να εξετάζετε τα προβλήματα από μια κβαντική οπτική γωνία - εξετάζοντας πολλαπλές δυνατότητες ταυτόχρονα - θα γίνεται όλο και πιο πολύτιμη καθώς η τεχνητή νοημοσύνη και η αυτοματοποίηση θα συνεχίσουν να εξαπλώνονται.
Η κβαντική σκέψη περιλαμβάνει την προσέγγιση των προβλημάτων με μια ανοιχτή, δημιουργική νοοτροπία που ξεφεύγει από τη γραμμική, δυαδική σκέψη και αγκαλιάζει την αβεβαιότητα, εκπαιδεύοντας τον εγκέφαλο σας να κάνει συνδέσεις μεταξύ φαινομενικά άσχετων ιδεών, να γεννά καινοτόμες λύσεις και να εντοπίζει ευκαιρίες που οι άλλοι χάνουν.
ΘΕ11: Career Storytelling: Επανασχεδιάζοντας το επαγγελματικό μας μέλλον
Η αμφιδέξια νοοτροπία αναφορά την ικανότητα να χρησιμοποιούμε και να ενσωματώνουμε και τους δύο εγκέφαλους μας, αριστερό και δεξί, για να αντιμετωπίσουμε καταστάσεις και προβλήματα. Ο αριστερός εγκέφαλος σχετίζεται συνήθως με λογική σκέψη, ανάλυση και λεπτομερή επεξεργασία, ενώ ο δεξιός εγκέφαλος συνδέεται με τη δημιουργικότητα, την εικαστική σκέψη και την αντίληψη της «συνολικής εικόνας».
Εφαρμογές στην Επαγγελματική Σταδιοδρομία
- Στρατηγικές για αξιοποίηση της αμφιδέξιας νοοτροπίας στον εργασιακό τομέα
- Επιτυχημένα παραδείγματα ανθρώπων που έχουν εφαρμόσει αυτές τις αρχές.
ΘΕ12: Brand Storytelling: Ξεχώρισε με μια Ιστορία (Άτομα, Τόποι, Προϊόντα)
Ανακαλύψτε τη δύναμη της αυτογνωσίας στο διαδραστικό μας εργαστήριο ανάπτυξης ηγεσίας μέσω ανάλυσης και ερμηνείας κλασσικών ποιημάτων!
Μέσω αυτής της εμπειρίας, θα μπορέσετε να αναγνωρίσετε τα δυνατά σας σημεία και να διαχειριστείτε τους περιορισμούς που σας κρατούν πίσω.
Ενισχύστε την απόδοση της προσωπικής σας επικοινωνίας και χτίστε ισχυρές σχέσεις με την ομάδα σας, κάνοντάς την να προχωρήσει προς το επόμενο επίπεδο.
Ελάτε να εξελίξουμε μαζί τα ηγετικά σας χαρακτηριστικά!
ΘΕ13: Ανθρωπιά σε δύσκολους Καιρούς: Διδάγματα από το ποίημα "Αν" του Κίπλινγκ
Σε όλο το ποίημα, ο Kipling υποδεικνύει πόσο σημαντικές είναι οι αρετές στη ζωή μας καθώς και ο ηθικός κώδικας με τον οποίο πρέπει να πορευόμαστε. Αναφέρεται στη σημασία της διατήρησης του αυτοσεβασμού και της αξιοπρέπειάς μας ακόμα και όταν όλοι στρέφονται εναντίον μας. Όταν μας αμφιβάλλουν πρέπει να μένουμε πιστοί στις αξίες και τις αρχές μας, έχοντας ψυχική δύναμη και αυτοπεποίθηση.
Όπως και να ερμηνεύσει κανείς το ποίημα, το μόνο σίγουρο είναι ότι έχει έναν οικουμενικό χαρακτήρα και μία διαχρονικότητα που μας προτρέπει, σε κάθε στάδιο της ζωής μας, να κάνουμε μία εσωτερική αναζήτηση και ενδοσκόπηση πάνω στις αξίες που μας καθορίζουν. Είναι ένα ποίημα για τον άνθρωπο.
ΘΕ14: “Ας πιούμε στην υγειά των τρελών”, του Τζακ Κέρουακ
Στη σημερινή υπερ-συνδεδεμένη κοινωνία, κατακλυζόμαστε από πληθώρα ταλέντων και θορύβου. Το ταλέντο από μόνο του δεν είναι αρκετό για να πετύχουμε. Είτε είστε επιχειρηματίας, καλλιτέχνης, μουσικός, συγγραφέας, μηχανικός, σχεδιαστής, εφευρέτης ή δημιουργός οποιουδήποτε είδους, πρέπει να είστε "απροσάρμοστοι" για να αφήσετε το σημάδι σας στο σύμπαν.
Εκείνοι που διαθέτουν αυτή την "τρελή" νοοτροπία είναι αυτοί που διαμορφώνουν τον πολιτισμό μας, οδηγούν την καινοτομία και εμπνέουν τις επόμενες γενιές. Είναι οι οραματιστές, οι πρωτοπόροι και οι φορείς της αλλαγής. Η ακλόνητη δέσμευσή τους στην τέχνη τους και η προθυμία τους να αναλάβουν ρίσκα, τους ξεχωρίζουν από τους υπόλοιπους, επιτρέποντάς τους να δημιουργούν έργα που ξεπερνούν τα συνηθισμένα και εξυψώνουν την ανθρώπινη εμπειρία.
ΘΕ15: «Che fece .... il gran rifiuto» - Το μεγάλο ΝΑΙ ή το μεγάλο ΟΧΙ του Καβάφη
Κάποια στιγμή «μερικοί άνθρωποι» καλούνται να επιλέξουν για κάτι εξαιρετικά σημαντικό στη ζωή τους, έρχονται δηλαδή αντιμέτωποι με ένα καίριο δίλημμα, με μια τόσο σημαντική απόφαση που θα καθορίσει συνολικά τη ζωή τους. Είναι η στιγμή που θα πρέπει να πουν το μεγάλο Ναι ή το μεγάλο Όχι. Το ναι αυτό μπορεί να αφορά είτε το συμβιβασμό με κάτι που απαιτείται από αυτούς είτε την ανάληψη μιας εξαιρετικά σημαντικής ευθύνης, και αντιστοίχως, το όχι λειτουργεί ως άρνηση σε επιβεβλημένους συμβιβασμούς ή σε ευθύνες που βαρύνουν υπέρμετρα.
Ο Καβάφης, πάντως, τονίζει πως το ποίημα αυτό αφορά «μερικούς ανθρώπους», όχι όλους, κι αυτό αφενός γιατί ο ποιητής δεν πρέσβευε ποτέ ότι τα ποιήματά του καλύπτουν τις ανησυχίες όλων των ανθρώπων κι αφετέρου διότι για πολλούς ανθρώπους δεν τίθενται ποτέ τόσο σημαντικά διλήμματα στη ζωή τους.
ΘΕ16: "Άρνηση" του Σεφέρη: Ποιο, αλήθεια είναι το "λάθος" στη ζωή μας;
Το ποίημα «Άρνηση» αγαπήθηκε, μελοποιήθηκε, τραγουδήθηκε και πάρα πολύ συζητήθηκε. Και τούτο γιατί μια άνω τελεία μπήκε εκεί που δημιούργησε πρόβλημα. Και μια λέξη «λάθος» ακολούθησε. Αν π.χ. η λέξη ήταν πριν από την άνω τελεία, πρόβλημα δεν θα υπήρχε. Θα είχαμε πάρει όλοι τη ζωή μας λάθος, και όλα θα ήταν σωστά στη θέση τους. Έλα όμως που ο ποιητής δεν θέλησε να μας κάνει τη χάρη και να χρεωθεί, για δική μας ευκολία, το «λάθος»!
Σε κάθε στροφή λοιπόν υπάρχει κάτι που εξαρτάται από μας, αλλά ακυρώνεται από εξωγενείς παράγοντες. Εμείς «διψάσαμε», «επιθυμήσαμε», «μα το νερό γλυφό». Εμείς «γράψαμε», μα «σβήστηκε η γραφή». Η καταγραφή της άρνησης στην «δίψα» μας και στην «γραφή» μας γίνεται μετά την άνω τελεία. Νερό και αέρας, στοιχεία θεμελιώδη για την ζωή, στοιχεία του φυσικού κόσμου μας, μας αρνήθηκαν.
Στην τρίτη στροφή η λέξη «λάθος» βρίσκεται μετά την επίμαχη άνω τελεία, οπότε το «λάθος» δεν φαίνεται να προκύπτει από τις πράξεις μας.
Από ποιον τότε;
ΘΕ17: "Βασιλεύς Δημήτριος" του Καβάφη: Μαθήματα Αποφασιστικότητας & Θάρρους
Στη σημερινή υπερ-συνδεδεμένη κοινωνία, κατακλυζόμαστε από πληθώρα ταλέντων και θορύβου. Το ταλέντο από μόνο του δεν είναι αρκετό για να πετύχουμε. Είτε είστε επιχειρηματίας, καλλιτέχνης, μουσικός, συγγραφέας, μηχανικός, σχεδιαστής, εφευρέτης ή δημιουργός οποιουδήποτε είδους, πρέπει να είστε "απροσάρμοστοι" για να αφήσετε το σημάδι σας στο σύμπαν.
Εκείνοι που διαθέτουν αυτή την "τρελή" νοοτροπία είναι αυτοί που διαμορφώνουν τον πολιτισμό μας, οδηγούν την καινοτομία και εμπνέουν τις επόμενες γενιές. Είναι οι οραματιστές, οι πρωτοπόροι και οι φορείς της αλλαγής. Η ακλόνητη δέσμευσή τους στην τέχνη τους και η προθυμία τους να αναλάβουν ρίσκα, τους ξεχωρίζουν από τους υπόλοιπους, επιτρέποντάς τους να δημιουργούν έργα που ξεπερνούν τα συνηθισμένα και εξυψώνουν την ανθρώπινη εμπειρία.
ΘΕ18: "Περιμένοντας τους βαρβάρους": Προετοιμασία για το αναπάντεχο!
Δεν είναι δύσκολο να καταλάβουμε ότι οι βάρβαροι είναι ουσιαστικά κάτι το άγνωστο για εμάς. Δεν υπάρχουν και δεν υπήρξαν ποτέ. Ο βάρβαρος είναι ο άγνωστος για έναν δεδομένο πολιτισμό. Οι αρχαίοι Έλληνες εννοούσαν ως «βαρβάρους» αυτούς που μιλούσαν μια δυσνόητη γλώσσα για αυτούς (το «βαρ»). Άρα η λέξη «βάρβαρος» έχει να κάνει με την έλλειψη της επικοινωνίας. Μέσω αυτής δεν έρχεται αυτό που κάποιος περιμένει, η ταύτιση.
Τίθεται λοιπόν το ερώτημα: Ο βάρβαρος είναι αυτός που είναι εντελώς ξένος με εμάς; Αν προσέξουμε καλύτερα το ποίημα, ειδικά τους τελευταίους στίχους, θα το καταλάβουμε. Μας οδηγεί στο δρόμο που, αν τον ακολουθήσουμε, θα φτάσουμε σε αυτό το σημείο του ψυχισμού μας όπου υπάρχει το θέμα που μας προβληματίζει. Θα δούμε εκεί ένα ον που δεν το ξέρουμε τόσο καλά. Είναι σχεδόν άγνωστος για εμάς. Σχεδόν, γιατί κάτι ξέρουμε για αυτόν. Εμείς τον έχουμε γεννήσει!
ΘΕ19: "Ηγεμών εκ Δυτικής Λιβύης", Καβάφης: Ουχ άπαν το αμαρύσσον χρυσός*
(*) Ό,τι λάμπει δεν είναι χρυσός.
Όπως ο τραγικός και γελοίος μαζί Λίβυος ηγεμών, επιβιώνουμε πλέον με τη σκευή και τη μεταμφίεση που επιτάσσει ο οδοστρωτήρας της ομοιομορφίας και της συμμόρφωσης. Ο Καβάφης εδώ, περιγράφει το τυπικό φαινόμενο ενός αλλοτριωμένου ανθρώπου, ενός «μασκαρά», ενός μεταμφιεσμένου συνειδητά σε κάτι άλλο από αυτό που είναι, στην πολυεθνική Αλεξάνδρεια των ελληνιστικών χρόνων όπου ο άνθρωποι μεταλαμβάνουν μιας παγκοσμιοποιημένης κουλτούρας.
Φορώντας τις προσωπίδες της μόδας για να χορέψουν το αλλοτριωμένο ήθος, πιέζουν τον αυθεντικό εαυτό τους, τον συρρικνώνουν και υποδύονται τα στερεότυπα της μόδας, παπαγαλίζουν τα ιδεολογήματα του συρμού και θαυμάζουν ό,τι πλασάρει η διαφήμιση και οι πληρωμένες καμπάνιες των μέσων.
Σας θυμίζει κάτι;
ΘΕ20: "Ας φρόντιζαν" του Καβάφη: "Όλοι μαζί τα φάγαμε" του Πάγκαλου
Ο Καβάφης αναδεικνύει το πώς η διαφθορά των ηγετών περνά στους πολίτες, οδηγώντας τους σε μια γενική αδιαφορία απέναντι στην κατάσταση που επικρατεί στην πατρίδα τους.
Ο ήρωας του ποιήματος είναι έτοιμος να εργαστεί για το καλό της πατρίδας του - και παράλληλα για το δικό του όφελος - στις υπηρεσίες όποιου τον δεχτεί. Είναι πρόθυμος να απευθυνθεί και στους τρεις διεκδικητές του θρόνου της Συρίας, έχοντας τη συνείδησή του ήσυχη, μιας και οι τρεις τους βλάπτουν εξίσου την πατρίδα του. Ο νεαρός, μάλιστα, δηλώνει αθώος για το αψήφιστο της επιλογής του, καθώς αν υπήρχε ένας τέταρτος υποψήφιος που ήταν καλός για την πατρίδα, θα πήγαινε οπωσδήποτε με αυτόν.
Ας φρόντιζαν λοιπόν οι θεοί να είχαν δημιουργήσει έναν τέταρτο καλό, και εκείνος δεν θα αναγκαζότανε να δουλέψει για έναν από τους διεφθαρμένους διεκδικητές της εξουσίας.
ΘΕ21: 'Disturb Us, Lord' του Sir Francis Drake: Εξελίσσοντας τον Εαυτό μας διαρκώς
Το "Disturb Us, God" είναι μια σπαραχτική προσευχή που αποδίδεται στον Sir Francis Drake, έναν Άγγλο εξερευνητή στα τέλη του 16ου αιώνα. Αυτή η προσευχή αντανακλά μια βαθιά λαχτάρα για μια ζωή εμποτισμένη με σκοπό και πρόκληση, προτρέποντας τους πιστούς να αγκαλιάσουν τον πόνο και τις αναποδιές, ως καταλύτες για ανάπτυξη και μεταμόρφωση. Στην ουσία της, η προσευχή καλεί τον Θεό να διαταράξει τον εφησυχασμό, καλώντας τα άτομα να ασχοληθούν βαθιά με τον κόσμο γύρω τους. Αναζητώντας το θεϊκό «σπρώξιμο», η προσευχή ενθαρρύνει την απομάκρυνση από τη βολεμένη και ανέμελη ζωή προτείνοντας τον εναγκαλισμό του περιπετειώδους πνεύματος, ευθυγραμμίζοντας με τη ζωή εξερεύνησης και ανακάλυψης του ίδιου του Drake.
Μέσω της υποβλητικής του γλώσσας και της βαθιάς πνευματικής του διορατικότητας, το "Disturb Us, God" συνεχίζει να εμπνέει όσους αναζητούν μια ουσιαστική και θαρραλέα ύπαρξη.